Bij delicious snappen ze wat ik nodig heb als beginnend tweepuntnuller. Weinig toeters en bellen en een heldere uitleg. Hiermee kan ik echt meteen aan de gang. Nu thuis nog even mijn bestaande favorietenlijstje toevoegen en dan natuurlijk....bijhouden. Door de vakantie was ik even de 23-dingen draad kwijt, begon weer post-it blaadjes op mijn computer te plakken maar die liggen nu al weer in de oudpapierbak. Netvibes staat weer aan en ook google doet weer mee zodat ik chatklaar ben zeg maar.
Misschien is delicious wel een ding dat eerder in de cursus aan de orde kan komen, juist vanwege dat ordenende structuurgevende gevoel.
dinsdag 25 augustus 2009
maandag 24 augustus 2009
#9 een denkmoment
mijn visie op web 2.0
Allereerst is er natuurlijk de verbazing, wat er allemaal mogelijk is. Vervolgens is er de verzuchting vanwege elke keer weer opnieuw een profiel aanmaken en een wachtwoord onthouden. Maar elke keer is het weer leuk wat er lukt wanneer je aan de slag kunt. Voor mij is web 2.0 een prachtig middel om te verbinden. Met de nadruk op middel. Web 2.0 moet geen doel opzich worden omdat het dan afleidt van de inhoud en er van allerlei moois en ingewikkelds verzonnen wordt waar niemand op zit te wachten. Dus Web 2.0 toepassingen dienen wat mij betreft het doel wanneer zij een verbindende rol spelen, waardoor informatie makkelijker beschikbaar komt, nog beter in een bepaalde context te plaatsen is en eenvoudigweg meer waarde krijgt. Dit geldt zeker voor de toepassing RSS. Een van mijn favorieten waar ik als het even kan gebruik van maak. Flickr en andere 'fotosites' zijn op zich leuk, maar handig worden ze wanneer er verschillende invalshoeken worden ontwikkeld om beeldmateriaal te zoeken (op kleur, thema etc.).
Juist voor een archief biedt web 2.0 mogelijkheden om bij een breder publiek in beeld te komen en om dit publiek ook meer te bieden, juist doordat er steeds meer mogelijkheden zijn om informatie (beeld, tekst etc.) te koppelen en verbindingen te leggen tussen collega organisaties. Ik denk dat het heel goed is om hier als organisatie een gerichte strategie voor te bedenken. Dus wat wil ik voor organisatie zijn en welke web 2.0 toepassingen kunnen daar een bijdrage aanleveren. Wellicht goed om hier eens met elkaar over te brainstormen.
Allereerst is er natuurlijk de verbazing, wat er allemaal mogelijk is. Vervolgens is er de verzuchting vanwege elke keer weer opnieuw een profiel aanmaken en een wachtwoord onthouden. Maar elke keer is het weer leuk wat er lukt wanneer je aan de slag kunt. Voor mij is web 2.0 een prachtig middel om te verbinden. Met de nadruk op middel. Web 2.0 moet geen doel opzich worden omdat het dan afleidt van de inhoud en er van allerlei moois en ingewikkelds verzonnen wordt waar niemand op zit te wachten. Dus Web 2.0 toepassingen dienen wat mij betreft het doel wanneer zij een verbindende rol spelen, waardoor informatie makkelijker beschikbaar komt, nog beter in een bepaalde context te plaatsen is en eenvoudigweg meer waarde krijgt. Dit geldt zeker voor de toepassing RSS. Een van mijn favorieten waar ik als het even kan gebruik van maak. Flickr en andere 'fotosites' zijn op zich leuk, maar handig worden ze wanneer er verschillende invalshoeken worden ontwikkeld om beeldmateriaal te zoeken (op kleur, thema etc.).
Juist voor een archief biedt web 2.0 mogelijkheden om bij een breder publiek in beeld te komen en om dit publiek ook meer te bieden, juist doordat er steeds meer mogelijkheden zijn om informatie (beeld, tekst etc.) te koppelen en verbindingen te leggen tussen collega organisaties. Ik denk dat het heel goed is om hier als organisatie een gerichte strategie voor te bedenken. Dus wat wil ik voor organisatie zijn en welke web 2.0 toepassingen kunnen daar een bijdrage aanleveren. Wellicht goed om hier eens met elkaar over te brainstormen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
